​wspominam lato lyrics

[Refren, CatchUp]
Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą
Nie widzÄ™ ludzi, dla nich chyba za zimno jest
Pora obudzić ich, bo robi się przykro
To, co było niedawno wydaje się fikcją
Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą
Nie widzÄ™ ludzi, dla nich chyba za zimno jest
Pora obudzić ich, bo robi się przykro
To, co było niedawno wydaje się fikcją

[Zwrotka 1, Hodak]
Chodziłem wtedy po bulwarach
Wiara niepoliczalna, tłumy jak na bazarach
Słońce, o piątej szama i litry wódy do rana
Liczne rozróby w barach i panny co chciały zaraz numer tel
Albo wpadać na after, bo w planach miały seks, ale nic na poważnie
Ja wsiadam w furę gdzieś, mijam Przedmoście Praskie
Zza szyby widzę zmierzch, nieba kolorów gradient
Przypomina mi sen o Warszawie i akcje
Osiedlowe na full z głośników o dwunastej
Panie władzo nie, to nie u nas melanże
Nim wstanie znowu dzień, ktoś poleci po flaszkę

[Refren, CatchUp]
Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą
Nie widzÄ™ ludzi, dla nich chyba za zimno jest
Pora obudzić ich, bo robi się przykro
To, co było niedawno wydaje się fikcją
Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą
Nie widzÄ™ ludzi, dla nich chyba za zimno jest
Pora obudzić ich, bo robi się przykro
To, co było niedawno wydaje się fikcją
[Zwrotka 2]
Mógłbym rzec, że chcę wrócić, lecz wystarczy poczekać
Z biegiem czasu coraz krócej, ten rok w chwilę mi zleciał
Dobrze byłoby wziąć bilet, w garść walizę czy plecak
Gdzieś na drugą stronę globu na pół roku wyjechać
Byleby się zaszyć w zimie gdzieś w Afryce albo Chile
Zaraz styczeń, a my w kinie, zamiast gdzieś na plaży z winem
Parę miechów temu żyłem w innym tempie
Dziś wspominam to pod kinem z papierosem w gębie
Może cię odprowadzę na chatę? A może wejdę?
Dziś mam siłę na kanapie spędzić wieczór laid back
Z tobÄ… zginÄ… wszelkie niepotrzebne retrospekcje
Puść mi Małpę albo Perfect, skarbie
Zaparzę miętę

[Refren, CatchUp]
Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą
Nie widzÄ™ ludzi, dla nich chyba za zimno jest
Pora obudzić ich, bo robi się przykro
To, co było niedawno wydaje się fikcją
Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą
Nie widzÄ™ ludzi, dla nich chyba za zimno jest
Pora obudzić ich, bo robi się przykro
To, co było niedawno wydaje się fikcją