Fleygði Óðinn
Ok í folk of skaut
þat var enn folkvíg
Fyrst í heimi;
Brotinn var borðveggr
Borgar ása
Knáttu vanir vígspá
Völlu sporna
Þá gengu regin öll
á rökstóla
Ginnheilög goð
Ok um þat gættusk
Hverjir hefði loft allt
Lævi blandit
Eða ætt jötuns
Óðs mey gefna
Þórr einn þar vá
þrunginn móði
- hann sjaldan sitr -
Er hann slíkt of fregn -:
á gengusk eiðar
Orð ok særi
Mál öll meginlig
Er á meðal fóru
Veit hon Heimdallar
Hljóð of folgit
Und heiðvönum
Helgum baðmi
á sér hon ausask
Aurgum forsi
Af veði Valföðrs
Vituð ér enn - eða hvat?
Ein sat hon úti
þá er inn aldni kom
Yggjungr ása
Ok í augu leit
Hvers fregnið mik?
Hví freistið mín?
Allt veit ek, Óðinn
Hvar þú auga falt
í inum mæra
Mímisbrunni
Drekkr mjöð Mímir
Morgun hverjan
Af veði Valföðrs
Vituð ér enn - eða hvat?