Οι Συμμορίες Της Ασφάλτου (Oi Simmories Tis Asfaltou) lyrics

[Verse 1]
Αυτές τις άγριες ημέρες έδεσα τις παλιές πληγές μου
Έριξα όλες μου τις σφαίρες στους πιο καλούς πολεμιστές μου
Για 'μένα δεν υπάρχει νίκη, μόνο ένας φίλος μου χαμένος
Τώρα για πάντα ευτυχισμένος σε μια γωνιά στη ’Σαλονίκη
Α, όταν η Αυλαία κλείνει, ανόητη μου Ιουλιέτα
Στα σκοτεινά οι θεατρίνοι παίζουνε ρώσικη ρουλέτα
Για 'μένα δεν υπάρχει ρόλος, είμαι ένας κλόουν μεθυσμένος
Που πέφτει μεταμφιεσμένος εκεί που φτύνει ο κόσμος όλος

[Verse 2]
Πέρ' απ’ τις πόλεις τις ασφάλτου, στη χώρα της Επαγγελίας
Είδα τους φίλους της Μαρίας, έπαιζαν στα νερά του βάλτου
Σκάλισα σ' όλ' αυτά τα δέντρα το πρόσωπό της, του ανέμου
Των εραστών και του πολέμου, τους κύκλους με τα μαύρα κέντρα

[Verse 3]
Απ' του φιλιού της το αγκάθι φύγαν πολλά παιδιά, χαθήκαν
Σ' όλα τα πλάτη και τα βάθη τα ψάξανε, μα δεν τα βρήκαν
Μέσα στη φύση του Στρυμώνα μια βυθισμένη πολιτεία
Στα κρύα της μηχανουργεία στρίβουν τη βίδα του-
Στρίβουν τη βίδα του χειμώνα
Στρίβουν τη βίδα του

[Verse 4]
Οι συμμορίες της ασφάλτου ακολουθούν τα βήματά της
Εκεί στον ουρανό του σμάλτου, στην εκκλησία της Αστάρτης
Μπήκα κρυφά μες στ' όνειρό της, μες στο παλάτι του Ασσίνη
Ακούω πάλι τον σφυγμό της, αναβοσβήνει
[Instrumental Break]

[Outro]
Μπήκα κρυφά μες στ' όνειρό της
Μες στο παλάτι του Ασσίνη
Ακούω πάλι τον σφυγμό της, ανα-, 'να, ’να
Ακούω πάλι τον σφυγμό της
Αναβοσβήνει
Ναι, αναβοσβήνει
Αναβοσβήνει
Αναβοσβήνει
Αναβοσβήνει
Αναβοσβήνει
Ε, αναβοσβήνει
Ε, ο, ε, αναβοσβήνει
Αναβοσβήνει