115 lyrics

[متن آهنگ «۱۱۵» از دلو و ایسین]

[قسمت یک: دَلو]
پُر زوره سُمبه
دَلو با اِیسین
گُنده‌تر از دهنته این لقمه
کارِ ما قانونی نمیشه
رپِ خیابونی همیشه جُرمه
ماها مث تو نمی‌شیم پاپ
آره نمیشه اردلان طعمه
زیادی بادت کردن چاقال
نوبتِ منه بزنم تلمبه
دکتر بنگیِ رپفا رو می‌گام
کُلِ تیمتو می‌کنم تو گونی
من نه اصلی‌ام نه سرطان
تو فوقش اینارو بکنی چوپونی
کدوم پزشکِ درست حسابی
یا همه‌ش نعشه‌س یا همه‌ش بُخوری
نمی‌دونم از کی تا حالا
فازِ جراح ورمی‌داره دکترِ عمومی؟
فقط کَپی، فقط دروغی
یه ورسمم نمی‌تونی کنی روخونی
تو جات پیشِ همون گوسفنداس
تهران نمی‌خوره به گروه خونی‌ات
تا ابد سیاهی لشکری
یه وقت توهم ورت نداره سروشی
ولی‌زاده اول روپوشو در بیار
بعد بیا بگو گَنگی تو گوشی
ریشا بلند، یقه‌ها بسته
جونِ اشکان این یکیم وصله
تو که همه فِلوهات کُپیَن
فقط وَنسایِ خارجیت اصله
بگو چرا بازه کَتات؟
ماها خوب نمی‌شیم با شما رَتا
میگی صدا آژیر میاد هر روز
خودت شدی خبرچینِ فتا
[قسمت دو: ایسین]
با دلو رَنده کردیم ما بیتا رو
دنیا رو کِشیدم مث پیکاسو
شمال زیادیته نگو شیگاگو
با کارد خودت می‌زنمت بی‌تعارف
بپا نشم دست به قلم
که می‌ذارم کونت رو تخت مطب
سوراختو ببینن مث شهر فرهنگ
بدو بچه پلشت
اینجا تهرانه چاقی، بگو قلب خطر
اینجا حالت عادیم جنگه فقط
لفظات خزه، تف کن جیگر
دیگه با دیپلم دکتر میشن
درد داره، سفت نکنن، شل کن جیگر
نگو داف، اینا که دورتن کص قرصین
من بشاشم روشون، رنگ دورتمند میشن
تو رپ که بی‌ریام، نمی‌خوری بی‌خیال
PCR سُر میدم ته حلقت مث
صدات میوت بود اگه نبود پیری‌امپ
گاییدت لیریکام، لَش، گنگ تریپام
می‌کنیم لُخت، بعد پات میشه ایزی‌لایف
حالا دیگه فرقی نداری با یه بیزی داش
می‌ذارن کونت ایسین، دلو، ایلیا
(دلو ایلیا)

[قسمت سه: دلو و ایسین]
وقتی خلوته، کَتات بازه تو کوچه
پیدات نیست تو خیابون، نادری ولی کلوچه
لیریسیستِ نسلِ ۴ لیریک می‌زنه تو گوشِت
تو تو کلاس قافیه‌ی من میشی روفوزه
عددا تعیین نمی‌کنن هنرِ هنرمندو
تو تو مدرسه خَرخون بودی یا خلاف تویِ بَندو؟!
اسنیچی؛ هیچی بارت نیست باید بپیچید هردو
هم صنفیتو لو میدی که بزنن دستش دست‌بندو
بشین سرِ جات که مونده از این پانچ‌لاینا بزنی
شعرام پُر بارن، بار دارن، نه با چارتا بارِ ضعیف
چه جوری این کاگان بالاخواته بابا آخه یزید
این باس قلاب بگیره تا بشه بالاخواهِ کسی
زیست برا تو، ادبیات برا شخصِ دلوئه
که تو بهترین دانشگاه ایران رفته درس خونده
می‌خواستم کم کنم رویِ هرچی بچه درس خونه
حالام جوری رپ می‌کنم به تَنت سرت نمونه
از یه طرف خوبتو می‌خوام به من نده بهونه
بشنوم چیزی گفتی کَریر رپت تمومه
منو نترسون از گلاکا، که کَپه معلومه
تنها تفنگت همونه که رو تنت تتوئه
افتاده سرِ زبونت شما رو کردیم نردبون
چه جوری می‌خوای انکار کنی زدیم درتون؟!
پُره فکته، افتادی گیرِ یه بچه تهرون
گوه خوری کنی میام می‌کنم تکی پَکتون
تا قضیه بالا بگیره که می‌پیچید همه
شما سوزن آمپول دیدن ما تیزی قمه
زید رفیقاتو بُر می‌زنی، چی میگه پپه
به مولا که مخم رد بده شما می‌رینید همه
هیچ‌جا نمی‌بینی شما مث ما داشی
نهایت خایه‌های چپ بنزما باشی
(مهم نیستی)
میدم من تو کار جواب
جا شامپو اسپرم بزن تا شاید موهات دراد
(کچل)
واسه ما کف می‌زنن از تو گولاخ‌تَراش
اینجا گشاد میشی تو مث سوراخ‌تراش
نمی‌دونم ولی شاید یهو نودات دراد
پشمک فلوی تو مال نوباس الان
رپ من استاندارد
شما مستربین، من اسپارتان
عنم تو جیب‌تون ندارین و
می‌خونین از میباخ باز
هیچ‌وقت چیو نکردیم انکار داش
جرقه خورد تو مغزم روشن شد هد لایتام

[پایانی: دَلو]
اینا تو نورن ولی دنبالِ سایه می‌گردن
لال‌مونی گرفتن و می‌دونن ضایع میشن بد
دکتر حالش خوب نیست، زنگ بزنید ۱۱۵
مَنم جات بودم اینو می‌شنیدم خایه می‌کردم