Alright lyrics
by P9D
[Verse 1: SirNot]
Okay, yo! เกิดมาเป็นคนมึงก็ต้องทนฟันฝ่า
ไม่มีชีวิตใดเล่าที่ไม่เคยมีปัญหา
ไม่ว่าจะกษัตริย์ ยอดนักรบหรือว่าผู้ทรงปัญญา
มีบทสุขบทโศกนั่นแหละเรื่องธรรมดา
(และคงไม่มีใครหลีกพ้น ทุกคนต้องเจอ)
ฉะนั้นจงอดทนอยู่ในความโลภและความหลง
เพราะมนุษย์ทุกคนนั้นมีมันอยู่ข้างใน
ต้องสู้ดิ้นรนอยู่บนโลกแสนโกลาหล
แก่งแย่งชิงดีวิ่งไปตามวิถีแห่งใจ
(แล้วเมื่อไรจะผ่านคืนวันโหดร้ายที่ฉันต้องเจอ)
ฟ้าที่มืดมิดคงไม่ได้มีไว้ให้ปิดตา
แต่ปรารถนาให้คุณคิดในสิ่งที่ผิดถึงโชคชะตา
บางคนยังไม่รู้จักแม้ถิ่นฐานที่จากมา
ธรรมดาใช่ใครจะมีเพียงแสงระยิบระยับประดับประดาแม้ศาสดา
ตราบใดบนโลกหล้ายังหมุนในวังวน ยังโคจร
ยังยึดติดในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ยังปลอบประโลม ยังขอพร
ความจริงคือความจริงที่ถาวร
มนุษย์ต่างหากที่ผิดเพราะยังยึดติดอยู่ในกิเลสที่ห้อมล้อมความพอเพียง
[Chorus: P9D]
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
[Verse 2: SirNot]
ในวัยที่เห็นชีวิตร่วงโรยไป
บางครั้งที่ยังรู้สึกว่าไม่มีคนที่เข้าใจ
ในหลายๆ ทีที่บรรยากาศมันไม่เป็นใจ
แล้วทุกครั้งทุกคราวก็ได้แต่นั่งถอนใจ
แล้วเก็บมันสุมเอาไว้ข้างใน
ทุกคนต้องเคยผ่านเป็นธรรมดาที่มีเวลายากจะยิ้ม
ไม่อยากที่จะลิ้มรสอาหาร
ยากที่จะนอนหลับสนิทฝันหวาน
อยากจะอันตรธานหายไปตลอดกาล
หนีให้หายจากความเศร้าเมื่อวันวาน
หรือมันเป็นเพราะวันที่ฝนพรำทำอารมณ์เราหล่นลง
หรือวันที่ความรักไม่ซื่อตรง
อาจเป็นเพราะชีวิตมันลำบาก ไม่มั่นคง
ปล่อยอารมณ์ หยุดคิด ลืมชีวิต ทิ้งตัวแล้วหลับใหลลง
[Chorus: P9D]
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
[Verse 3: P9D]
(So, let it be, uh!)
มันไม่มีหรอกไอ้ภาพนิมิตที่ว่า
ลืมหมดความหวังไอ้สิ่งที่คั้นที่คาด
โลกนี้จะสูงหรือต่ำขึ้นอยู่ที่น้อยที่มาก
จีงอยากให้เจ้าทบทวนความจำในสิ่งที่พลั้งที่พลาด
ทุกคนเกิดมาก็ล้วนแต่เจอคำถาม
ยังไม่ทันจะดีก็ล้วนแต่เจอคำหยาม
ไหนว่า "ความรัก x ความสมัครสมาน"
บางเมืองแค่เมืองใหญ่ ไม่อุ่นเหมือนในถลาง
กว่าจะโตขึ้นมาต้องซ้อมอีกกี่สนาม ah
มีคนทำ มันต้องมีคนทุกข์
มีคนล้ม มันก็ต้องมีคนลุก
มีคนคร้าน แล้วมันก็มีคนคลุก
มีคนสนุกสนานในคราวที่มีคนทุกข์ ah
ความสุขมันไม่มีวางขาย
หาให้ตายก็อาจไม่เจอความหมาย
สิ่งที่ให้ไป เขาดันกลับทำวางหาย
จนลืมตากระทบกับสิ่งที่แสงแดดตามฉาย
ยิ้มรับให้กับแสงแดดในยามสาย
สิ่งที่อยู่ข้างในนั้นใครจะนึกทราบ
มันไม่ง่ายแค่นึกภาพ
ออกไปมองโลกก็ไม่ต้องไปนึกยาก
หากว่าสูงเกินไปแล้วใครจะนึกทาบ
ไม่นึกโลภและก็นึกลาภ
นึกอะไรก็ไม่เห็นต้องไปลึกมาก
หวานหรือขมมันอยู่ที่นึกคาบ
ก่อนตายก็แค่ระลึกชาติ
คนรวยก็ยังคงมักมาก
คนจนก็จนชะมัดยาด
ฉากสุดท้ายก็มีแต่พลัดพราก
[Chorus: P9D]
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร
มีบางทีที่ฟ้าไม่เป็นใจ
ให้เป็นไป ไม่เป็นไร