Sürüden Ayrılmanın Zamanı Geldi lyrics

Bu sefer öldüm. Ciddiyim
Fesleğen kokusunu dikenli tellerle boğazladım
Çok kan aktı. Sanırım, canı çok yandı çünkü, çok fazla kırmızı gördüm
Fiskosun üzerindeki kahve lekesine bi' arkadaş bulduğum için seviniyorum Ölen kimdi bu arada?
Kapının içimi gıdıklayan sesi
Apartmanın rutubetli gülümsemesi
Bazen 1842'de bir doğu fransa kömürü
Bazen de 2008 yılı bir kuzey şehrini
Görüyorum bu apartmandan her çıktığımda
Fiskosu düşünüyorum, aslında evde olmam gerekiyo'
Ben bu sokakların büyük adımlı gri yaşayan insanlarından değilim
Olamadım, evde olmam gerekiyo
Kaldırım taşları çok tuhaf, sanki altımdan kayıyorlar
Sanki hayat da böyle
Ben gitmiyorum, götürülüyorum
Fakat ben, yolumu çizemiyorum
Apartman, rutubеt, gülümseme, siyah paslı tırabzan
Aklıma bana yapılanlar geldikçе gülüyorum
Kim kendi yolumu çizebilmiş ki?
Evet, güzel bir odam var
Hiç değilse bana yetiyo
Lacivert gömleğim yeşil kravatım bana yetiyo'
Pencerem, diğer tarafa açılan derin dekoltem
Omzumda tonlarca bulut, bulutlar
Bu tarafa diğer taraf yağdıran yükler, hatırlatır bi' şeyler
Artık her gölgesizlik anlık, artık tüm gölgeler karanlık
Yedi yıl önce biri yaşamıştı ve demişti ki:
"Sürüden ayrılmanın zamanı geldi." (geldi)
Evet, sürüden ayrılmanın zamanı çoktan geldi